Dit kan veroorzaakt worden door een bacteriële infectie. Je konijn schud met zijn hoofd, krabt met zijn poot bij zijn oren, door de pijn kan je konijn ook lusteloos worden en minder gaan eten. Als het echt ernstig is kan je konijn gaan kwijlen, hangende oren krijgen, een hangende lip of ooglid krijgen. De dierenarts zal runtgenfoto's maken om dit vast te stellen.
De dierenarts zal een antibioticum kuur geven van enkele weken tot maanden. Er kan ook enkele dagen een middel gegeven worden om de ontsteking en schade aan de zenuwen te verminderen. Ook moet het konijn een pijnstillend middel krijgen. Het kan nodig zijn om het konijn te dwangvoeren tot hij zelf weer eet.

Binnenoorontsteking

Hierbij loopt je konijn in cirkels en valt hij om. Het hoofd kan scheef (gedraaid) staan. De ogen kunnen snel bewegen, hij kan doof zijn, tandenknarsen en veel slikken. De dierenarts zal een lichamelijk en neurologisch onderzoek doen om dit vast te stellen.
De dierenarts zal een antibioticum kuur geven van enkele weken tot maanden. Er kan ook enkele dagen een middel gegeven worden om de ontsteking en schade aan de zenuwen te verminderen. Ook moet het konijn een pijnstillend middel krijgen. Het kan nodig zijn om het konijn te dwangvoeren tot hij zelf weer eet.

Oogbeschadigingen

Hierbij is een wazige, grijze of witte vlek te zien op het oog van het konijn. Soms krabt het konijn veel naar het oog, en knijpt hij het oog dicht. Oogbeschadigingen kunnen ontstaan door vuil in het oog, maar ook als een konijn een scherp stokje of strotje in het oog krijgt. De dierenarts zal de ernst van de beschadiging bekijken, en oogzalf geven om het te behandelen. Soms blijft er na behandeling nog een witte vlek op het oog achter. Dit is littekenweefsel en zal dan niet meer verdwijnen.